Zwartsluis-Meppel 24 juni
Na een hele gezellige avond in Hoogeveen bij Krista en Erik met bijna alle Afrikaloop organisatoren en een heerlijk bed en ontbijt bij Ineke, werden we door haar naar Zwartsluis gebracht. Hadden we gisteren heerlijk weer, nu regende het pijpenstelen. Maar……..van de 35 km die we vandaag zouden lopen, hebben we er maar 29 regen gehad dus dat viel nog mee:). Het begin van de route moest ook weer 
even herschreven worden maar dat was ‘appeltje eitje’ en al snel liepen we Zwartsluis uit langs het bord ‘Welkom’, raar maar waar! We kwamen langs een paar zwanen met een identiteitscrisis. Ze wisten het nog 
niet helemaal. Waren ze nou zwart of toch liever wit. Langs het Meppeler Diep liepen we naar het gehucht Baarlo en vandaar langs een aantal prachtige onverharde zandpaden. Deze zijn in de droge tijd waarschijnlijk 
erg zwaar om te lopen door al het rulle zand maar nu waren ze ook niet al te gemakkelijk begaanbaar. Door de regen waren ze bijna veranderd in drijfzand. We zakten bij iedere stap een paar centimeter weg en kozen daarom ook maar voor de smalle strookjes met een beetje gras. Soms ging ook dat niet door de grote plassen die daar dan weer lagen. 
Het was wel lachen. Na 20 km. kwamen we aan bij Meppel waar we eerst nog langs een krekengebied wandelden over een smal pad met heel veel bruggetjes. Langs de molen liepen we het centrum van Meppel binnen waar we aan de voet van de kerk, bij restaurant ‘De Muggenbeet’ onze kletsnatte regencape uitdeden en ons eerst maar eens een beeje lieten opdrogen. Na een kom soep, vertrokken we, weer met regencape aan, langs de andere kant van de stad, Meppel uit om de lus van de 35km. te 
doen. We wandelden een stukje over het industrieterrein om later het gebied van ‘De Wieden’ binnen te lopen. Hier werd het eindelijk droog. Maar goed ook want we begonnen al een beetje op verzopen katten te lijken. De regenkleding begon toch een beetje door te lekken hier en daar en de schoenen werden toch ook wel een beetje vochtig. De laatste kilometers liepen dan ook wel wat prettiger, helemaal toen ook de zon, ja, echt waar, begon te schijnen. Vlak voor Meppel waren we nog getuige van vliegles voor ooievaars wat erg grappig was om te zien maar wat niet op de foto vast te leggen was helaas. Om kwart voor 4 waren we bij het eindpunt van deze etappe en ondanks het slechte weer hebben we er toch weer van genoten. Als beloning hebben we ons op een treinritje naar Zwolle getrakteerd en om kwart over 6 kwamen we weer thuis, begroet door 3 zwaar beledigde katten, die 2 dagen alleen op kattenbrokjes hebben moeten leven. ’t Is toch wat:)